وقتی Me Too به اسم زنان وسیله اخاذی تهیه کنندگان شد /چه بر سر جنبش اخلاقی در سینما آمد؟

▫️دعوای پر سر و صدای بلیک لایولی و جاستین بالدونی که ابتدا به‌عنوان یک اختلاف حرفه‌ای میان دو چهره محبوب هالیوود مطرح شد، خیلی زود به صحنه‌ای برای بازخوانی جنبش Me Too و انحرافات احتمالی آن بدل شد.

تاریخچه‌ی جنبش می‌تو، نحوه‌ی ورود این پرونده به فضای عمومی و اینکه چطور هالیوود امروز، میدان مین روابط پیچیده و گاه مخرب قدرت و جنسیت شده است:

▫️آغاز ماجرا: شکایتی که سکوت را شکست: ماجرای جاستین بالدونی و بلیک لایولی از دسامبر ۲۰۲۴ آغاز شد؛ زمانی که بلیک لایولی، بازیگر نام‌آشنای هالیوود، با طرح شکایتی علیه جاستین بالدونی، بازیگر و تهیه‌کننده‌ی مطرح، دنیا را شوکه کرد.

▫️دفاعیات و روایت متقابل: بلافاصله پس از علنی‌شدن شکایت، جاستین بالدونی با انتشار بیانیه‌ای عمومی، تمامی اتهامات را رد کرد. او ادعا کرد که روابط حرفه‌ای‌اش با لایولی همیشه در چهارچوب قانونی و محترمانه بوده و انگیزه‌ی لایولی از این شکایت، «نارضایتی‌های شخصی و رقابت‌های شغلی» بوده است.

▫️واکنش‌ها، افشاگری‌ها و روایات متناقض: با بالا گرفتن بحث‌ها، برخی دیگر از اعضای پروژه‌ای که منبع این اختلاف بوده، به‌صورت ناشناس به رسانه‌ها گفتند که تنش‌های شدیدی میان این دو در جریان تولید وجود داشته. اما هیچ‌کدام به‌طور رسمی حاضر به شهادت نشدند.

▫️جنبش MeToo و انحرافات آن: آغاز رسمی جنبش MeToo در سال ۲۰۰۶ توسط تارانا بورک آغاز شد و در ابتدا به‌منظور حمایت از زنان سیاه‌پوستی بود که در معرض آزار جنسی قرار گرفته بودند. اما در اکتبر ۲۰۱۷، با انتشار گزارش‌هایی مبنی بر آزار جنسی هاروی واینستین، تهیه‌کننده برجسته هالیوود، این جنبش به یک جنبش جهانی تبدیل شد.

▫️حدود و محدودیت‌های جنبش: در شرایطی که این جبنش توانست به تمام کشور ها ورود کند و در سراسر جهانی موجی از افشاگری ها انجام شد، یکی از بزرگ‌ترین انتقادات به جنبش MeToo، نادیده گرفتن قربانیان مرد و کودکان است.

▫️در پایان می‌توان پرسید: وقتی حقیقت و دروغ، عدالت و مظلوم‌نمایی، در ظاهری مشابه جلوه می‌کنند، مسئولیت ما در بازشناسی‌شان چیست؟

https://ekran.media/